خدایا ! مرا در این ماه از گناهان شستشو ده
و از عیب‌ها پاکم نما
و دلم را در آن به پرهیزکاری آزمایش کن.
ای چشم‌پوش لغزش‌های گناهکاران.
تقوای دل
در بخش اول و دوم این دعای شریف آمرزش گناهان و پاکی از معایب را از خداوند متعال مسئلت می‌کنیم. هرچند که انسان غیر معصوم، مصون از خطا، لغزش و معصیت نیست، ولی وجود توبه و آمرزش که توبه به توفیق خداوند از سوی بنده عاصی سر می‌زند و آمرزش گناهان از خالق هستی بخش،چراغ امید را همیشه در دل مؤمنان روشن نگاه می‌دارد و انسان را از سقوط در هلاکت ابدی نجات می‌دهد.
طلب آمرزش در چنین روزی یعنی در روز بیست و سوم ماه مبارک رمضان بسیار حائز اهمیت است. البته بخشش و آمرزش خداوند متعال محدودیت ندارد و هر گاه از بنده‌اش صلاحیت ببیند، در هر زمان و مکانی می‌تواند او را از وزر و وبال همه گناهانش برهاند، لکن تردیدی نیست که شرافت زمان‌ها و مکان‌ها نیز در جلب رضایت و غفران الهی تأثیر دارند.
از این رو ماه رمضان که معروف به « سَیِّدُ الشُّهُورِ» یعنی آقای ماه‌ها است، قطعا بهترینِ ماه‌ها برای آمرزش گناهان است. پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: «کسی که در ماه رمضان آمرزیده نشود، پس در چه ماهی بخشیده می‌شود؟!»
کنترل درونی
«تقوا» در اصل از ماده «وقایه» به معنی نگهداری یا خویشتن داری است و به تعبیر دیگر یک نیروی کنترل درونی است که انسان را در برابر طغیان شهوات حفظ میکند و در واقع نقش ترمز نیرومندی را دارد که ماشین وجود انسان را در لب پرتگاه‌ها حفظ و از تندروی‌های خطرناک، باز می‌دارد.
به همین دلیل امیر مؤمنان علی ع «تقوا» را به عنوان یک دژ نیرومند در برابر خطرات گناه شمرده است.
